Chirurgia przyzębia
Gingiwoplastyka.
Frenulektomia i frenulotomia.
Zabiegi pokrywania recesji dziąseł.
Wydłużanie koron klinicznych zębów.
Gingiwoplastyka – to zabieg pozwalający na wymodelowanie zarysu dziąsła pacjenta, tak aby miało ono prawidłowy, „girlandowaty” przebieg.
Jakie są wskazania do gingiwoplastyki?
Wskazaniem są tu przerosty dziąsła np. na skutek przyjmowania niektórych leków, czy też zdwojenia lub zgrubienia dziąsła np. po leczeniu ortodontycznym.
Frenulektomia – to zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym polega na podcięciu zbyt krótkiego wędzidełka zmniejszającego ruchomość jeżyka czy warg. Podcięcie wędzidełka jest ważne, ponieważ podczas ruchów mimicznych warga pociąga wędzidełko a z nim dziąsło, powodując odsłonięcie szyjek i korzeni górnych zębów siecznych. Poza tym może też powodować defekt kosmetyczny w postaci diastemy (przerwy między jedynkami).
Frenulotomia natomiast polega na wycięciu zbyt grubego i nieprawidłowo położonego wędzidełka, najczęściej wargi górnej oraz przemieszczeniu go i wszyciu w odpowiednim miejscu.
Pokrywanie recesji dziąsłowych
Recesja dziąsła – czyli obnażenie częsci korzeniowej zęba, leczenie recesji może być przeprowadzone z zastosowaniem uszypułowanego płata, przeszczepu błony śluzowej czy sterowanej regeneracji tkanek. Wybór odpowiedniej metody uzależniony jest od postaci recesji, jej umiejscowienie, stopnia zaawansowania, wieku pacjenta oraz jego oczekiwań.
Czy recesji towarzyszą jakieś objawy?
Obnażenie korzenia zęba prowadzi do zwiększonego ryzyka próchnicy, zwiększonej wrażliwości zęba na zmiany temperatury, utrudnień w utrzymaniu higieny jamy ustnej oraz zaburzeń estetycznych.
Jakie są przyczyny powstawania recesji?
Przyczyna powstawania recesji dziąsła nie jest do końca wyjaśniona, choć za główne czynniki sprzyjające uważa się płytkę nazębną, niewłaściwe szczotkowanie oraz wady zgryzu.
Wydłużenie koron klinicznych zębów
To zabieg polegający na przemieszczeniu brzegu dziąsła i kości, tak aby po wygojeniu korona zęba była dłuższa. Najczęściej zabieg ten stosuje się przy zębach, które chcemy wykorzystać jako filar mostu czy korony protetycznej, a są one pierwotnie zbyt krótkie, aby takie uzupełnienie zastosować. Tego rodzaju zabiegi są też przeprowadzane przy poprawie estetyki przy tzw. „uśmiechu dziąsłowym” – tzn. krótkich zębach, a wydatnych dziąsłach widocznych przy uśmiechu.
Przypadki kliniczne